Mały pies o wielkim sercu, przyjaznym usposobieniu i skorej do zabaw naturze. Sprawdź czym jeszcze wyróżnia się mops i czy być może jest to pies idealny dla Ciebie?

Mops to charakterystyczny, mały molos, który w Polsce cieszy się dużą popularnością. Zresztą wyjątkowy urok mopsa od wieków jest doceniany przez artystów i do dziś nie trudno znaleźć przedstawicieli tej rasy w sztuce, filmie czy animacjach. Przeczytaj informacje o tej rasie i daj się oczarować.

Mops – historia rasy

Mopsy to psy o bardzo bogatej historii. Wzmianki o mopsach znajdziemy już u Konfucjusza (551 r. p.n.e.), który pisze o małych, krótkonosych psach, wożonych na polowania. Za ich przodków uważa psy z Dalekiego Wschodu występujące pod nazwą „Lo-chiang-sze” lub „Lo-sze” z 1000 r. p.n.e.! W X wieku p.n.e. w Chinach żyły trzy typy psów – pekińczyk, lwi piesek i krótkowłosy Lo-Sze. Do Europy mopsy trafiły dopiero w XVI wieku, ale od razu zyskały popularność i wielokrotnie były natchnieniem dla artystów – nie trudno znaleźć ich podobizny na obrazach np. na obrazie „Młoda dama w łodzi z Mopsem” namalowanym przez Jamesa Tissota w 1870 r. lub na portrecie Księżniczka Ekaterina Dmitriewna Golitsyna z Mopsem namalowanym przez Louis Michel van Loo w 1759 r.
W pierwszej polskiej książce kynologicznej z 1893 r. – „Pies jego gatunki, rasy, wychowanie, utrzymanie, użytki, układanie, choroby i leczenie” Stanisław Rewiński pisze o mopsie „Mops gruby, krępy, opasły, z krótką, śmiesznie do góry zadartą mordą, z okrągłym i szerokim łebkiem, z uszkami sterczącymi do góry i w końcach tylko zwisłemi, z krótkim, zakręconym i na grzbiet zadartym ogonkiem, maści czarniawej na grzbiecie i zupełnie czarnej na pyszczku i policzkach, o chrapliwym glosie, zastąpił dzisiaj charcika i bardzo się upowszechnił, chociaż przed kilkunastu laty stanowił prawdziwą rzadkość”.

Mops – sylwetka

Mops posiada krępe, zwarte ciało i krótką, tępą, kwadratową kufę. Powinien być mocno umięśniony, ale nie otyły. Oczy ciemne, stosunkowo duże, okrągłe; łagodne i zatroskane w wyrazie. Nos ciemny. Uszy cienkie, małe, delikatne w dwóch odmianach albo małe, zwisające, załamane i odchylone do tyłu, uwidaczniając wnętrze ucha, albo załamane ku przodowi, końce przylegają do czaszki i zakrywają wnętrze ucha. Charakterystyczny u mopsów jest ogon – wysoko osadzony, ciasno skręcony, przylegający do biodra – może być nawet podwójnie skręcony.

Sierść mopsa jest delikatna, gładka, miękka, krótka i błyszcząca. Maści srebrnej, brzoskwiniowej, płowej lub czarnej o wyraźnych znaczeniach i ciemnej masce.